Perdido en el desierto - Reisverslag uit San Pedro de Atacama, Chili van Pauline Blok - WaarBenJij.nu Perdido en el desierto - Reisverslag uit San Pedro de Atacama, Chili van Pauline Blok - WaarBenJij.nu

Perdido en el desierto

Door: paulineblok

Blijf op de hoogte en volg Pauline

15 September 2010 | Chili, San Pedro de Atacama

Hallo allemaal!

Op dit moment heb ik lekker vakantie en ik geniet met volle teugen! Vorige week zondag ben ik 's morgens naar de kerk geweest en daarna ging ik samen met een meisje van daar lunchen. Het was die dag día del patrimonio, een soort open monumentendag. Alle musea waren open en gratis en op straat waren er optredens van muziek en dans. Erg leuk allemaal! Dit was allemaal alvast voor de onafhankelijkheidsdag op 18 september. Eigenlijk is de hele maand september een feestmaand. Ik ging samen met dat meisje van de kerk en nog een vriendin van haar, een Duits meisje dat hier ook is voor uitwisseling. Zij kennen elkaar van de studentenvereniging. Het was erg leuk om met een Chileense op stap te gaan want zij kent alle goede plekken en weet allerlei dingen over de stad. We hebben 4 musea bezocht, Museo de Artes visuales, Museo Nacional de Chile Museo de Arte Precolombino en Museo de Bellas Artes. Naar de laatste twee musea was ik al eens eerder geweest, maar de collecties veranderen steeds en nu heb ik weer andere werken gezien. Op straat waren er allerlei dansvoorstellingen van de nationale dans van Chili, de Cueca. Iedereen was op straat en het was heel gezellig.

Verder een rustige week gehad, er vielen lessen uit door stakingen en dinsdag ging er tijdens de les een bom af in de universiteit. De leraar probeerde nog zo lang mogelijk door te gaan, maar uiteindelijk werden we het gebouw uitgehaald door via de brandtrappen eruit te gaan. Er was allerlei politie en uiteindelijk besloot ik om maar gewoon zo snel mogelijk naar huis te gaan. Op mijn universiteit zijn er altijd wel veel protesten en acties en deze keer hadden studenten dus een bom af laten gaan. Wel apart om dat eens mee te maken.

Donderdagnacht was het eindelijk zo ver; we zouden naar San Pedro de Atacama gaan! Ik had er onwijs veel zin in en het was ook ontzettend gaaf. We gingen met een groep van 15 mensen, 11 huisgenoten en 4 vrienden van verschillende huisgenoten. Een groep ging met de bus, op donderdagmorgen, en een groepje van 5 personen (waaronder ikzelf) ging met het vliegtuig, op vrijdagmorgen. Om 3 uur moesten we vertrekken richting het vliegtuig, een lastige tijd want ik had 's avonds nog college, moest mn tas nog inpakken en uiteindelijk bleven er maar 2 uurtjes over om te slapen. Ik was veel te enthousiast om te kunnen slapen dus hebben we met zijn 5-en een film gekeken om de tijd wat te doden. Om 3 uur kwam de taxi ons ophalen en om 5:10 vlogen we richting het noorden van Chili. Het begin van de vlucht was donker, maar tijdens de vlucht zagen we de zon opkomen en vlak voor de landing zagen we alleen maar zand onder ons. In het noorden van Chili vind je de droogste woestijn op aarde, met plekken waar zelfs nog nooit regen is gevallen. Om 7:20 kwamen we aan bij het kleinste vliegveld wat ik ooit gezien heb, in de stad Calama. Van daaruit hebben we een taxi genomen richting het busstation, vanwaar we nog 2 uur in een bus moesten om naar San Pedro de Atacama te gaan. Bij ditzelfde busstation zouden de anderen aankomen, die er inmiddels al een reis van 24 uur op hadden zitten. De busreis was erg mooi en na 2 uur kwamen we aan. Bij het busstation stond een man van het hostel ons al op te wachten en ieder ging een andere kant op. We hadden drie groepjes. Ikzelf ging met Rachel (Noord-Ierland), Sophie (Duitsland) en Emelie (Zweden) naar ons hostel. We hadden een kamer voor ons vieren en een eigen douche, dus we waren helemaal blij.

We wilden op dag 1 al wel gelijk starten met al onze activiteiten dus we gingen op zoek naar een bureau om de excursies te regelen en in straat 1 op nummer 1 vonden we gelijk alles, ze regelden een studentenkorting voor ons en we konden gelijk onze dagen volplannen. Klonk allemaal heel goed dus we besloten om dat maar gelijk te regelen. Daarna lekker gegeten, el menu del día, een voorgerecht, hoofdgerecht en een nagerecht. We hebben heerlijk gegeten en toen begon onze eerste excursie: valle de la luna en valle de la muerte. Twee valleien net buiten San Pedro. We hebben een stuk gelopen, dan weer een stukje in het busje, dan weer lopen en zo verder. Onze gids vertelde van alles over wat we zagen. Deze man kwam uit Bolivia, een quechua indiaan en zijn moedertaal was ook quechua. We waren daar ook heel dicht bij Bolivia en er wonen ook best veel Bolivianen in dat gebied. Bij de Valle de la luna hebben we de zonsondergang gezien en cocathee gedronken en koekjes gegegeten.Rond 7 uur waren we weer terug en hebben we ergens in een restaurantje gegeten en bij het kampvuur gezeten. Ook hebben we de anderen daar gezien. Daarna lekker naar bed, want we waren inmiddels al behoorlijk lang wakker.

Om 7 uur op zaterdagmorgen ging onze wekker alweer, want om 8 uur zou een busje ons op komen halen om naar de Lagunas Altiplanicas te gaan, twee bergen meer dan 4000 meter boven zeeniveau. Onderweg zouden we ook twee dorpjes bezoeken en ook ergens lunchen. Als eerste kwamen we aan bij Toconao, een klein dorpje met vooral veel zand. Er was niet echt asfalt, maar vooal zand. Ook waren de huisjes veel kleiner dan in bijvoorbeeld Santiago. In het noorden ben je echt in een heel ander Chili, veel armer en de mensen zien er ook iets anders uit. Na dit dorpje gingen we naar Salar de Atacama, een enorme zoutvlakte. Hier is ook het Reserva Nacional los Flamencos, een nationaalpark met flamingo's. Er waren heel veel flamingo's en het uitzicht was wederom prachtig. In dit park leven 3 soorten flamingo's en wij hebben ze alledrie gezien.
Vervolgens gingen we hoger en hoger om uiteindelijk uit te komen bij de bergen Miscanti en Miñique. Het was flink koud zo hoog, maar gelukkig hadden we genoeg kleren bij ons. Onderweg hebben we ook Vicuñas gezien, een lamasoort. Het was erg leuk om ze gewoon in het wild te zien lopen en grazen. Op de terugweg stopten we in het dorpje Socaire, een dorpje waar we onze lunch hadden bij een Chileens gezin. Het was erg lekker en leuk om bij die mensen te eten. In de tuin hadden ze kippen, kalkoenen en konijnen, precies de dieren die we ook gegeten hebben... Al met al was het wel lekker allemaal en daarna gingen we terug naar San Pedro. In de bus lekker geslapen en rond half 5 waren we weer thuis. Vervolgens lekker thee gedronken en daarna ons diner gegeten in een restaurantje in het centrumpje. Daarna moe maar voldaan naar het hostel om lekker te slapen.

Op zondagmorgen hebben we lekker pannenkoeken gegeten in een restaurant en vers geperste sinaasappelen en thee gedronken. Tijdens het ontbijt hoorden we al allerlei muziek en na het ontbijt gingen we naar het dorpsplein om te zien wat er gaande was. Een militairenband was aan het optreden en het hele dorp was aan het kijken. Wij kochten een ijsje en gingen ook luisteren. Het was heerlijk weer dus we zaten lekker in het zonnetje.We hadden nog een uur voor onze excursie begon en we besloten een bezoek te brengen aan het archeologisch museum van San Pedro, allemaal oude spullen van oude volkeren die in dit gebied leefden. Om 3 uur begon onze tour, deze keer naar de Laguna Cejar, een meer 8 keer zouter dan de zee, zelfs zouter dan de dode zee in Israel. Hier konden we dus lekker drijven. We hadden onze zwemkleren aan, maar het begon enorm hard te waaien en het was toch best wel koud. We hebben toch besloten om te zwemmen want je bent daar misschien maar 1 keer, dus we moesten maar even doorzetten. Het was ijskoud het water maar het was wel leuk om even lekker te drijven. Na de fotos zo snel mogelijk er weer uit, gauw onze kleren weer aan en hup de bus in voor de Ojos de Salar, twee meren die vanuit de lucht op ogen lijken. Het was enorm koud door de harde wind en wij hadden onze natte zwemkleren nog aan, dus we zijn heel even uit de bus gegaan en toen weer lekker warm erin. Vervolgens gingen we naar de laatste stop om de zonsondergang te bekijken. Ook hebben we lekker thee en sap gedronken en chips en koekjes gegeten. Het was nog steeds erg koud dus hebben we de zonsondergang vanuit het busje bekeken. Tijdens de terugweg zijn we nog in een zandstorm beland en het was een enorm gehobbel. Gelukkig ging alles goed en rond een uur of 7 waren we weer thuis, lekker gegeten en het zout van ons af gedoucht en rond 12 uur lekker in bed.

Dit werd echter een kort nachtje, want om half 4 moesten we er al weer uit; op naar de geisers! De tourguide van de dag ervoor had ons al gewaarschuwd dat het enorm koud zou zijn, dus hadden we al onze kleren die we bij ons hadden aangedaan. Om 4 uur kwam het busje ons al ophalen. Twee uur lang zaten we hobbelend in het busje en om 6 uur waren we dus op de plaats van bestemming. Het was enorm koud zo hoog (4200 meter boven zeeniveau) en zo vroeg. Zo'n 15 graden onder nul. We waren dus erg blij met al onze kleren die we aan hadden. Maar het was het allemaal zeker waard, de geisers waren geweldig. De geluiden vlak voor de geisers beginnen te spuwen, de stoom, het spuiten van de geisers, je voelt echt dat er van alles borrelt in de aarde. De zon kwam op en vervolgens hebben we daar lekker ontbeten. Daarna gingen we naar een thermaal bad, het was nog steeds heel koud, maar het water was lekker, zo'n 40 graden en op sommige plaatsen nog warmer. We besloten om toch erin te gaan en we moesten al onze lagen van kleding weer uitdoen. Het water was heerlijk! Helaas moesten we er ook weer uit en het was onwijs koud. Bibberend gingen we weer de bus in om vervolgens aan de terugtocht te beginnen. Onderweg zagen we weer de Vicuñas en dit keer ook lama's, ik vind lama's echt hele leuke beesten. Gauw de bus uit om met ze op de foto te gaan en vervolgens gingen we naar een dorpje waar we lamavlees konden eten. Vond het wat ver gaan, maar toen Emelie het kocht heb ik toch maar een stukje geproefd. Het was nog best lekker ook! Vervolgens nog even door het dorpje gelopen en uiteindelijk terug naar San Pedro waar we rond 1 uur aankwamen. Toen lekker douchen, beetje opwarmen want ik was koud tot op het bot, spullen ingepakt en vervolgens uitgecheckt. Om 3 uur gingen we weg uit het hostel, een bus gevonden naar Calama en vervolgens voor de laatste keer gegeten in San Pedro. Nog even bij wat winkeltjes gekeken en om 6 uur vertrok onze bus. Twee uur later waren we weer in Calama, nog even naar de supermarkt geweest en om 22:50 vlogen we weer terug naar Santiago. Om half 2 waren we weer thuis en het was leuk om diegene weer te zien die thuis waren gebleven. Morgenavond komen de andere thuis, die met de bus naar huis komen. Ook zijn er nog een paar naar Pucon gegaan, en die komen donderdagmorgen weer thuis.

Vandaag ben ik een beetje ziek geweest door alle kou en het weinige slapen, maar ik heb nog een week vakantie dus heb alle tijd om lekker bij te komen. Het was in ieder geval een erg leuk reisje en we hebben heel veel gezien en meegemaakt. Het was een prachtige omgeving en ik heb dieren gezien in het wild die ik nog nooit zo gezien had.

Verder is iedereen zich hier aan het klaarmaken voor de feesten en ikzelf ben ook mijn planning aan het maken. Ik ga waarschijnlijk met wat huisgenoten alle festiviteiten langs, maar we moeten nog even een goed schema maken, zodat we zo veel mogelijk kunnen zien.

Ik hoop dat in Nederland ook nog steeds alles goed gaat, bedankt voor alle berichtjes elke keer weer, heel leuk! Ik ben inmiddels al weer 8 weken weg, wat betekent dat ik alweer op een derde ben van mijn verblijf hier. De tijd vliegt! Ik ga weer proberen wat foto's op mijn site te zetten. Het zijn niet al mijn fotos, maar het geeft in ieder geval een indruk.

x Pauline




  • 15 September 2010 - 05:21

    Simon:

    Hoi Pauline,
    Erg leuk om zo'n uitgebeid verslag te lezen en te merken dat je geniet. Fantastisch dat je gelegenheid krijgt om zoveel te zien en te doen.
    Veel (leer) plezier verder en tot ziens.
    Groeten, Simon (ook namens Jozien en de kids)

  • 15 September 2010 - 08:42

    Maaike:

    Hoi lieve Paulien,

    Wat een geweldig verhaal! Je hebt echt hele mooie dingen meegemaakt die je voor altijd zullen bijblijven. Echt apart ook dat je telkens tussen de extremen heen en weer wordt geslingerd: kou en hitte en rijk en arm. Ik hoop dat we elkaar weer gauw even kunnen spreken op de chat, maar tot die tijd: geniet van alles wat je doet! Het klinkt geweldig!

    Heel veel kusjes

    Maaike

  • 15 September 2010 - 20:53

    TmaaR:

    Heey Pauline!

    Gaaf zeg wat je daar allemaal doet, ziet en gedaan hebt. Lijkt me erg boeiend en ook vooral leuk!

    Hier in Nederland beginnen de eerste acties voor het India project. We gaan klaslokalen bouwen i.p.v. een ziekenhuis, dus afgelopen zaterdag heeft Willem-Jan er een presentatie over gehouden. Erg leuk en het ziet er heel gaaf uit.

    Geniet nog van je vrije weekje en ziek ff lekker uit;)

    Liefs,
    TmaaR

  • 15 September 2010 - 21:06

    Renée:

    Hee Paulien,

    Je hebt echt weer prachtige dingen gezien en gedaan en ik heb wat van je verhaal geleerd.....geisers in Chili, nooit geweten.
    Veel plezier op 18 september! Maar eerst uitzieken hè?

    Groetjes Renée

  • 16 September 2010 - 09:57

    Pauloa En Henk:

    He Pauline,
    Wat een end verslag; we konden je bijna van uur tot uur volgen; wat een belevenissen waar je heerlijk van geniet! Neem je ook rusttijd; je schrijft dat wel maar of we het geloven? Het eten lijkt me heerlijk....Henk is echter niet nieuwsgierig naar de smaken! Op dit moment is hij ziek en ik heb je verslag aan hem voorgelezen, was net als ik onder de indruk.
    Veel plezier met alle festiviteiten en pas goed op jezelf.
    Liefs H en P

  • 19 September 2010 - 10:29

    Sjaak En Jacobien:

    Leuk om te lezen watje allemaal doet, lijkt me een onvergetelijk avontuur.
    we volgen je reis, leuk dat je zoveel nieuwe mensen leert kennen en dat je naast de studie zoveel leuke dingen doet.
    Ik hoop dat je niet te veel nare honden tegenkomt.
    Scheelt als je goed Spaans spreekt dan kan je ze tenminste aanspreken in de eigen taal.

    Hartelijke groet
    Jacobien, Sjaak en de kinderen

  • 19 September 2010 - 18:44

    Gerard En Bertha:

    WAUW Pauline, wat een verhaal zég!
    Wat leuk dat je ons zo laat meegenieten van al je belevenissen!

    een hartelijke groet van ons allemaal,

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Chili, San Pedro de Atacama

Pauline gaat studeren in Chili!

Recente Reisverslagen:

24 December 2010

Feliz Navidad

07 December 2010

Iorana!

16 November 2010

El fin del mundo

02 November 2010

Somos mineros

17 Oktober 2010

¡Muchas Gracias!
Pauline

Mijn naam is Pauline en ik vertrek op 20 juli naar Zuid Amerika om daar 5 maanden te gaan studeren in Chili. Ik heb er onwijs veel zin in en ik hoop jullie via deze weblog op de hoogte te kunnen houden van al mijn avonturen. Ik hoop dat jullie het leuk vinden om te lezen en af en toe eens een berichtje achter laten :)

Actief sinds 12 Juli 2010
Verslag gelezen: 159
Totaal aantal bezoekers 25160

Voorgaande reizen:

20 Juli 2010 - 28 December 2010

Pauline gaat studeren in Chili!

Landen bezocht: