Somos mineros

Hallo allemaal!

Het is inmiddels weer een lange tijd geleden dat ik geschreven heb dus het werd wel weer eens tijd om te vertellen hoe het met me gaat. Hier gaat alles nog steeds goed, de tijd vliegt voorbij en het is inmiddels aardig warm! Heb het geloof ik nog nooit zo warm gehad in de maand november.

In mijn laatste verslag typte ik dat ik op maandag waarschijnlijk twee dorpjes zou gaan bezoeken ten zuiden van Santiago. Dat hebben we gedaan, samen met mijn huisgenoten Daniel, Marie en Soléne zijn we met de trein naar de plaatsjes Rancagua en Machali geweest, zo'n 80 kilometer ten zuiden van Santiago. Het was de eerste keer dat ik hier in de trein zat, het was meer een luxe metro dan echt een trein, maar toch erg leuk om eens met de trein te gaan. We zagen weer allerlei dorpjes en uiteindelijk kwamen we uit in Rancagua. We verlieten Santiago met zon, maar in Rancagua was het een stukje kouder. Dit maakte verder niet echt uit en we gingen het plaatsje een beetje verkennen. Bij de toeristen informatie zeiden ze dat het ook leuk was om naar Machali te gaan, zo'n 9 km in een busje. Daar konden we een bergje op en op de top lekker eten. Daar zijn we toen dus maar heen gegaan. Het dorpje was echt onwijs klein en alles was zowat gesloten. Ook het restaurant was dicht, alleen open in het weekend. Uiteindelijk vonden we een andere plek om te eten, de mevrouw gaf ons een menu, wij kozen ons eten en toen zei ze dat ze eigenlijk alleen maar 1 ding had. Niet zoveel keus dus, dat is alleen in het weekend. Vervolgens wilden we een ijsje halen ergens, en ook daar kregen we te horen dat ze alleen chocoladeijs hadden, de andere smaken zijn in het weekend. Het was wel grappig allemaal. Op straat kwam er dan ook ineens een man op een paard voorbij, het was gewoon echt heel dorps. Verder hebben we niet zo heel veel gedaan, vooral een beetje rondgelopen.

Verder zijn de ook bij de Fenix Capsula gaan kijken, die de 33 mineros uit de grond heeft gehaald. Deze capsule stond een aantal dagen in Santiago en je kon er mee op te foto enzo. Daar moesten we natuurlijk ook wel even een kijkje gaan nemen. Wel apart dat de mijnwerkers in dat ding naar boven zijn gehaald, het zag er heel smal uit. Alle mijnwerkers hebben trouwens een miniatuurversie van de capsule gekregen van de president.

Na alles gehoord te hebben over de mijnwerkers en zoveel met de mijnwerkers bezig te zijn geweest, leek het ons erg leuk om zelf ook eens in zo'n mijn te gaan kijken. En dan wel te hopen dat het voor ons geen drie maanden durend avontuur zou worden. We gingen op zoek naar een mijn in de buurt (zijn hier heel veel van) en we hadden onze tour geregeld voor afgelopen zaterdag. We gingen met zijn vieren, Nina, Emelie, Daniel en ikzelf. Om 9 uur 's morgens vertrok de bus en na twee uur kwamen we vlak bij de ingang van de mijn. De mijn was in de gemeente Rancagua, waar ik dus een week eerder ook al geweest was. Het was een kopermijn en hij heet Teniente. We kregen mijnwerkerskleren aan en toen gingen we met een busje de mijn is. Onze gids vertelde ons van alles. Ik had allemaal mensen aan het werk verwacht die koper uit de wanden slaan, en donkere tunnels e.d. maar helaas, dit was een hele moderne mijn. Het meeste werk gebeurde gewoon met computers en heel diep onder de grond gingen we niet. Toch was het wel leuk om het allemaal eens te zien.

Daarna hadden we een lunch in de kantine en daarna gingen we een mijnwerkersdorpje bezoeken, dat dorpje heet Sewell en sinds 30 jaar woont er helemaal niemand meer, maar alles is nog bewaard gebleven. De mijnwerkers die daar woonden werden in alles voorzien, er waren gratis scholen, graits huizen, theater, bowling, café, ziekenhuis, kerk en alles was gratis voor de mijnwerkers. De huizen hadden allemaal hele leuke vrolijke kleurtjes. Was een grappig dorpje, op een berg met allemaal trappen. Wat ook leuk was, was dat er sneeuw lag! We waren zo hoog in de bergen en het had donderdag geregend, dus we konden weer een sneeuwballengevecht houden. In dit dorpje zijn we ook naar een museum geweest om nog meer over de mijn te weten te komen. Was allemaal wel interessant.

Gisteren was iedereen weer eens vrij, dit maal in verband met Allerheiligen. Altijd leuk weer een extra vrije dag, en het was behoorlijk warm in Santiago dus besloten we met een paar huisgenoten naar het strand te gaan! We hadden de weersverwachtingen gekeken en ook op het strand zou het lekker warm zijn. We moesten 1.5 uur in de bus, toen nog een stukje lopen en toen waren we lekker op het strand! Maar de zon was helaas weg en het was flink bewolkt. We besloten toch lekker te zwemmen, het was behoorlijk koud het water, maar na een tijdje werd het wel lekkerder! Lekker zwemmen in de stille zuidzee (of grote oceaan of stille oceaan). Daarna nog even getennist, gegeten en toen weer terug richting Santiago. Daar kwamen we rond 12 uur weer aan, lekker douchen en toen heerlijk geslapen. Vanmorgen weer naar college geweest en nu een verhaal typen voor jullie.

Er staan trouwens nog twee geweldig leuke dingen op het programma! Allereerst vlieg ik over 1,5 week, op donderdag 11 november naar het zuiden van Chili! Ga helemaal naar het zuidelijkste zuiden, naar Punta Arenas. Hier gaan we pinguins bekijken, bergen beklimmen, natuurparken bekijken en een boottocht maken. Ik heb er erg veel zin in, het schijnt onwijs mooi te zijn.

En op 30 november, over 4 weken dus, vertrek ik voor een week naar Paaseiland! Ook hier heb ik onwijs veel zin in, het lijkt me een heel bijzonder eiland. De sfeer lijkt me heel apart. Het is een klein eiland, zoiets als Ameland, dus in een week kunnen we alles goed gaan bezoeken en lekker genieten van de mooie stranden. Dan daarna moet ik al afscheid gaan nemen van vrienden die al naar huis gaan, dat is dan weer minder leuk. Verder heb ik dan zelf in ieder geval nog 3 weken om te genieten van Santiago en misschien nog een reisje te maken.

Ik houd jullie in ieder geval op de hoogte! Groeten!

x Pauline