¡Cajón del Maipo y esquiar!

Hee allemaal!

Het is al weer even geleden dus tijd voor een update! Vorige keer had ik gepost dat ik het weekend zou gaan skiën, maar dat is toen helaas niet doorgegaan. In plaats daarvan hebben we wel een heel leuk ander uitstapje gemaakt. Vorige week zaterdag ben ik naar Cajón del Maipo geweest, een prachtig natuurgebied even buiten Santiago, in de Andes. Je hebt verschillende stukken waar je heen kan binnen dit gebied en natuurparken. Bijna iedereen uit ons huis ging mee en we hadden een busje gehuurd voor onze groep van 25 personen. De avond ervoor hadden twee huisgenoten allemaal boodschappen gedaan voor een picknick en op zaterdagmorgen om 9 uur stond de bus voor ons klaar!

In de bus hebben we genoten van het prachtige berglandschap en na ongeveer 1.5 uur door de bergen hobbelen waren we er. We hadden prachtig weer, het was ongeveer 23 graden en de zon scheen volop, heerlijk weer voor een mooie bergwandeling dus. We waren er om 11 uur en om 12 uur zou de gids ons komen ophalen voor een bergwandeling, dus we konden daarvoor even de boel verkennen. Wij zijn naar een stukje gegaan met de naam: Las cascadas de las animas, de bezielde watervallen. Een gebied met twee watervallen.

Om 12 uur kwam onze gids en hij zou met ons een wandeling van 2 uur gaan maken door het gebied. Onderweg vertelde hij ons van alles over de natuur in het gebied. Erg leuk om te horen. We moesten een aantal hangbruggetjes over en sommige vertrouwde ik niet helemaal, maar we zijn allemaal veilig door de tocht heengekomen. Onderweg zagen we nog een paar condors vliegen en na een uur waren we op de top. Wat een prachtig uitzicht had je daar! Ook de watervallen waren erg leuk. In eentje mocht je zwemmen, maar niemand had zijn zwemkleding bij zich. Toch was het wel lekker om even bij dat water te zijn want we hadden het inmiddels onwijs warm gekregen. Na de nodige foto's gemaakt te hebben gingen we weer terug naar beneden.

Inmiddels had iedereen van de wandeling wel trek gekregen en dus werd het tijd voor de picknick/bbq! Overal waren barbecueplaatsen ingericht en je mocht als gast daar gebruik van maken. We hadden enorm veel eten ingeslagen en al gauw gingen wat jongens proberen die barbecue aan te krijgen. Tijdens het wachten konden we nog lekker genieten van de zon en ik ben samen met wat huisgenoten een stukje naar beneden gegaan om lekker bij een riviertje te kunnen zitten. Het was echt vreemd om zulke lekkere temperaturen in de winter te hebben hier. Dat belooft wat voor de zomer!

Inmiddels was het vuur aan en hebben we heerlijk genoten van het eten, het was erg gezellig. Rond 6 uur zijn we aan de terugreis begonnen en om 8 uur kwamen we moe maar voldaan weer terug. Ik vond het erg leuk. Woensdag ben ik nog naar een museum hier geweest, dat heet Museo de Arte precolombino, dus de kunst van de inheemse culturen van zuid amerika voordat Colombus kwam. Ik moest hierheen voor een vak, chile, los chilenos y su cultura, maar het was ook gewoon voor mijn eigen lol dat ik hier was. Ik heb prachtige kunstwerken gezien en het is bijzonder om te zien dat er nog van alles over is van de rijke culturen van lange tijd geleden, tegelijk is het ook wel weer apart te beseffen dat de meeste van deze culturen de Spaanse invasie niet hebben overleefd en niet meer bestaan.

Vorige week ging het skiën niet door, maar gister was het dan eindelijk toch wel zo ver! Skiën in de Andes! We gingen met een groepje van 7 mensen uit mijn huis, Nina, Michael, Rachel, Emelie, Sophie, Ryan en ikzelf. Ook gingen er vriende van Nina mee, dus we hadden een busje met 21 mensen gehuurd. Onze chauffeur Marcello ging ons naar een plek hoog in de bergen brengen. Onderweg weer prachtig uitzicht gehad over de mooie natuur en we gingen hoger en hoger. Sommige stukjes waren best wel eng, maar Marcello rijdt dit elke dag dus hij had wel ervaring. Rond 9 uur kwamen we aan, gauw ski's gehuurd, en rond 10 uur begon mijn les! Ik heb in mijn leven een keer eerder geskied en dat was in Den Haag in een hal met nepsneeuw. Vandaag zou ik gaan ervaren hoe het is in de bergen met echte sneeuw. Mijn klasje bestond uit 6 mensen die nog nooit hadden geskied. Best spannend dus. We begonnen op een babybergje, heel langzaam gingen we afdalen en de techniek een beetje oefenen. Dat ging echt prima dus ik had zin om van de echte grote berg af te gaan. Na een aantal keer oefenen gingen we dan van de grote berg af! De instructeur voorop en wij erachteraan. Maar al snel verloor ik de controle en ik vloog die berg af en eindigde ergens buiten de piste in een stuk met allemaal ijs. Het tweede deel van de berg moest ik toen nog af. De instructeur kwam me halen en het ging even goed, maar ook toen ging ik ineens keihard en eindigde ergens in een net. Viel me dus wel een beetje tegen. Maar ik wilde niet na 1 afdaling al opgeven dus ik verzamelde al mijn moed en probeerde het nog een keer, en nog een keer en nog een keer. En uiteindelijk lukte het me dus wel zonder vallen. Kreeg er toen wel wat meer plezier in. Om 1 uur hadden we een lunch en na de lunch hadden we nog tot 5 uur om te skiën. Ik ging nog even naar een ander stukje en het ging wel steeds beter. Toch vond ik het eigenlijk de hele tijd nog wel een beetje eng, maar dat is ook wel logisch een eerste keer. Inmiddels heb ik overal spierpijn en blauwe plekken, van al het vallen, maar het was het zeker waard want het uitzicht was echt prachtig en de zon scheen volop. Het was onwijs warm, sommige waren zelfs aan het skiën in een t-shirtje. Ik vond het dus zeker wel een geslaagde ervaring maar weet niet of ik wel weer zo snel op de ski's zal springen. En Ronald, ik moet je teleurstellen maar ik heb geen zuid amerikaanse skihutmuziek gehoord! Ze draaiden gewoon normale muziek, niet echt speciale. Had ik ook wel willen horen!

Wat ik tijdens de busreizen van gister en vorige week wel heel confronterend vond was de armoede. Ik leef hier in een heel goed deel van Santiago, echt de centrumbuurten en hier om me heen is er echt nauwelijks armoede. In het centrum kom je weleens zwervers tegen en bedelaars, maar echt de armoede was ik nog niet tegengekomen. De stad doet heel europees aan en af en toe vergeet je dat je eigenlijk en Zuid Amerika bent. Maar tijdens de busreizen ben ik er wel achter gekomen dat de armoede zich toch wel heel dichtbij bevindt. Als je de stad uitrijdt wordt het steeds armer en aan de rand bevinden zich echt wel krottenwijken. Ook in de bergen zie je hutjes waarvan je je afvraagt hoe daar ooit mensen in kunnen leven. Ik vond dat best wel confronterend, dat ik hier al 4 weken zat toen ik pas de eerste armoede zag. Je weet dat het er wel moet zien, maar je ziet het totaal niet. Je kunt gewoon je europese leventje hier voortzetten en het zo luxe maken als je zelf wilt, en dan ineens zie je die mensen aan de rand weggestopt. Ik als buitenlandse student kan hier gewoon studeren en heb toegang tot alle middelen, maar die mensen die daar wonen, het zijn gewoon chilenen, hebben niet eens toegang tot onderwijs of wat dan ook. Dat zet je dan toch wel even aan het denken.


Al met al is het best wel weer een lang verhaal geworden en ik zal ook wel weer wat fotos op mijn site zetten. Kunnen jullie er een beter beeld bij krijgen. Fijne dag allemaal en tot de volgende keer maar weer.

x Pauline